คนเราเมื่อได้ผจญ “มาร”หรือ“อุปสรรค”
ทำให้ฉลาดขึ้น มีการพัฒนาจิตมากขึ้น
.
“ทุกครั้งที่มีอะไรมากระทบจิต จิตจะเจริญ จิตจะฉลาด จิตจะมีการพัฒนาทุกที แม้ว่าสิ่งนั้นจะมาในรูปของความทุกข์ยากลำบาก จิตมันก็ฉลาดขึ้นในการต่อสู้ ในการได้ต่อสู้ ในการได้รับความยากลำบาก.
.
ที่จริงที่มาในรูปของความยากลำบากนี้ กลับจะมีประโยชน์เสียกว่าในการพัฒนาจิต เพราะถ้าเข้ามาในรูปของความสนุกสนาน เอร็ดอร่อย เพลิดเพลินแล้ว มันก็ไม่ค่อยได้คิดนึกอะไร มันก็หลงไหล ลิงโลดกระโดดไป ไม่ค่อยได้คิดนึกอะไร มันจะโง่ไปเสียมากกว่าที่จะฉลาด แต่เราก็ชอบสิ่งที่สวยงาม สนุกสนาน เอร็ดอร่อย เพลิดเพลิน ซึ่งมาทำให้เราโง่
.
ส่วนความทุกข์ยาก ลำบาก หรือปัญหา หรืออุปสรรค ที่มาทำให้เราฉลาดเข้มแข็งเรากลับไม่ค่อยจะชอบ แล้วทุกคนจะออกปากเป็นเสียงเดียวกันว่า..เป็นสิ่งเลวร้าย เป็นโชคร้าย ความทุกข์ยากลำบากนั้น เราเห็นเป็นโชคร้าย นี่มันสวนทางกันเสียอย่างนี้ มันมาช่วยให้ฉลาด มาช่วยให้เก่ง เราเห็นเป็นโชคร้าย แล้วเราก็เรียกมันว่าเป็นมาร เป็นอุปสรรค เป็นอะไรที่ไม่น่าฟัง.
.
อาตมาคิดว่า โดยที่แท้แล้ว คนเราฉลาดขึ้นมาด้วยสิ่งที่เรียกว่า มาร หรือ อุปสรรค นั่นแหละ เพราะเรามันโง่ แก้ปัญหาไม่ได้ ก็เห็นเป็นมาร เป็นอุปสรรค แต่ถ้าเรายอมรับเอามาเป็นคู่ต่อสู้ แก้ไขกัน ต่อสู้กันได้ มันก็จะกลายเป็นสิ่งที่มาทำให้เราฉลาด มาทำให้เราพัฒนา.”
พุทธทาสภิกขุ
ที่มา : ธรรมานุกรมธรรมโฆษณ์ ฉบับประมวลธรรม เล่ม ๑ หัวข้อที่ ๑๘ อธิบายคำว่า “การพัฒนาจิต คือการพัฒนาที่แท้จริง”
## ท. ส. ปัญญาวุฑโฒ - รวบรวม. ##
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น